Szpital

Kolejna wizyta w szpitalu ,jest to lepsze niż przebywanie w domu gdzie są te znienawidzone zakonnice w szarych sukienkach. Jest wiosna śniegu już nie ma,robi się coraz cieplej. Szpital do którego przywieziono mała wystraszoną dziewczynkę jest dużym szpitalem wybudowanym w lesie. Jest w tym szpitalu po raz któryś z kolei . Następna operacja koleiny gips. Ale dziewczynka jest zadowolona .Będzie mniej strachu nie będzie porannej modlitwy codziennej mszy i jedzenie znowu będzie lepsze i te panie które się dziećmi opiekują są inne, milsze i można się pobawić pośmiać. Teraz czeka ją operacja. Lubi tu być tu przyjeżdża czasami jej babcia ,jest to bardzo stara kobieta ale jak dziewczynka tu jest to ją odwiedza . Dziewczynka oczekuje z niecierpliwością jej wizyty . Zbliżają się święta Wielkanocne i może tu będzie inaczej niż w domu w którym stale przebywa między jednym a drugim pobytem w szpitalu. Po paru dniach pobytu w szpitalu dziewczynka jest zadowolona nawet nie martwi się tym ze czeka ją operacja ,jest jej tu dobrze .Nikt jej nie każe codziennie się modlić ani chodzić do kościoła .Są siostry zakonne ale mają ciemne długie sukienki i są zupełnie inne niż te w domu w którym była do tej pory. Jest niedziela po śniadaniu dziewczynka siedzi sobie na swoim szpitalnym łóżku ,w drzwiach pokoju stoi starsza kobieta dziewczyna poznaje ja jest to jej babcia mama jej ojca .Dziewczynka nieśmiało podchodzi do kobiety i się z nią wita ,kobieta przytula dziecko do siebie i płacze .Tak obie stoją chwilę przytulone do siebie .Po chwili starsza kobieta zaczyna rozmawiać z dziewczynką .Rozmawiają chwile o wszystkim o pogodzie o podróży którą obydwie przebyły aby się tu spotkać . Po obiedzie dziewczynka z babcia idą na spacer, Dostają specjalna przepustkę od lekarza i mogą wyjść poza teren szpitala. Jest to pierwsze wyjście dziewczynki poza szpital bez opieki sióstr zakonnych czy opiekunów. Wychodzi tylko z babcią idą na spacer długi spacer spacerują po ulicy wchodzą do sklepu ,dziewczynka zaciekawieniem przygląda się półkom w sklepie .Do tej pory nigdy w takim sklepie nie była .Babcia robi zakupy wychodzą ze sklepu wracają do szpitala .Jeszcze chwile rozmawiają babcia się żegna z dziewczynką i obiecuje ze jeszcze ja odwiedzi . Są święta Wielkanocne .Ale jakie inne niż te które do tej pory dziewczynka miała w domu w którym mieszkała . Było świąteczne śniadanie bardzo smaczne dużo jedzenia dobrego jedzenia .Na śniadanie była zupa mleczna bułka z masłem jajko całe duże obrane i jedno nie obrane w zielonej skorupce takie pomalowane i błyszczące ,do tego kawałek ciasta i w kubeczku kakao .To były pierwsze takie dobre i obfite święta w życiu małej dziewczynki .Był ksiądz były i siostry ale wszyscy byli tacy inni uśmiechnięci . Nie było mszy ani nie było spaceru do kościoła . Całe święta były zupełnie inne niż te dotychczas . Kilka dni po świętach dziewczynkę przeniesiono na inny odział taki przedoperacyjny tam porobiono jej wszystkie badania trwało to kilka dni .Był dzień operacji dziewczynka trochę się bała ale przyszedł taki pan porozmawiał dłuższą chwile z dziewczynka wytłumaczył jej że nie będzie nic czuła dostanie zastrzyk i będzie spała przez całą operacje .Przyszła pielęgniarka taka uśmiechnięta zrobiła dziewczynce zastrzyk i ….....................................................
Jak się dziewczyna obudziła wszystko ją bolało nie mogła mówić ani się poruszać przychodziła pani w takiej zielonej sukience i dawała trochę picia .A dziewczynka była strasznie obolała , coś pamiętała ale nie mogła sobie skojarzyć czy to jej się śniło czy to było tak jak to pamiętała .Któregoś dnia w końcu spytała się lekarza czy to jej się śniło czy to było na prawdę. Lekarz jak jej wysłuchał to zrobił wielkie oczy i powiedział że jej się to przyśniło i nie wolno jej o tym nikomu mówić ,bo nikt jej w to nie uwierzy i będą się z niej śmieli że opowiada bajki. Dziewczynka tym razem po operacji nie była w gipsie tylko miała na nodze jakieś metalowe urządzenie z takimi dziwnymi drutami .Co wieczór przychodził lekarz i takim dziwnym urządzeniem przekręcał śruby po obu stronach nogi .Potem dziewczynka dostawała leki i szła spać .Tak mijały tygodnie . Pewnego dnia przyjechała babcia i przyjechał dziewczynki ojciec . Dziewczynka była bardzo zadowolona i cieszyła się z tych odwiedzin .bardzo wesoło i miło spędziła ten dzień. Opowiedziała babci i ojcu co jej się śniło jak ja operowali .Babcia poprosiła aby o tym nikomu nie opowiadała bo będą się z niej śmiali .Ojciec dziewczynki był trochę tym zmartwiony zaczął się dopytywać dokładnie co jej się śniło .Dziewczynka postanowiła opowiedzieć ojcu ten swój dziwny sen. Śniło się dziewczynce ze widzi siebie lezącą na dużym stole ma jakieś rurki stoją ludzie w zielonych fartuchach porozkładane jakieś narzędzia a ludzie zaczynają nagle biegać wkoło stołu i próbują coś robić z dziewczynką która leży na stole. A potem znowu nic nie pamiętała dopiero jak się obudziła po operacji . I tak mijały tygodnie i miesiące pobyt w szpitalu był długi z czego dziewczynka była zadowolona ,nie musiała być w tym domu z tymi niedobrymi siostrami .Babcia z tatą odwiedzili jeszcze kilka razy dziewczynkę w szpitalu .Raz nawet w szpitalu była matka dziewczynki ale była tylko dlatego że trzeba było podpisać jakieś papiery .
Nawet rozmowa z matka nie kleiła się .Była to kobieta która wstydziła się tego że ma kalekie dziecko. Po paru miesiącach zakładają dziewczynce gips na druty które miała jeszcze w nodze .W końcu zdjęto gips wyjęto druty z nogi i dziewczynka się dowiedziała że ze szpitala jedzie prosto do sanatorium.

                         O D W Y K

Tak nie róbcie dużych oczów to że jestem na odwyku to nic specjalnego w tamtych czasach nie było .
Po prostu bardzo zwyczajnie,byłam w szpitalu na którejś z kolejnych operacji po operacji podawano leki
przeciw bólowe i takie podobno lecznicze .Nic bardziej mylnego .Podawano wszystkim dzieciakom jak przed tak i po operacjach leki uspakajające i przeciw bólowe taka mieszanka to robiła z dzieciaków spokojne owieczki które idą na żeś [OPERACJE] a po operacji wysyłano do sanatorium -na odwyk .Tam podawano dalej leki tylko zmniejszano dawkę .I jak ją zmniejszono do minimum to taką istotkę odsyłano do domu jeszcze z lekami żeby podawano jakieś 2 lub trzy tygodnie ,i tak wyglądał odwyk po szpitalu .Po szpitalu sanatorium i tak w kółko .
Dlatego jak zrozumiałam że przed operacją dają leki i po operacji i potem w sanatorium dają te same leki .
To postanowiłam że następna operacja to nie będę się faszerować lekami.Jak postanowiłam taki zrobiłam ,a
jakie tego były skutki.

Nie czekałam długo następna operacja a Ja z postanowieniem ZERO LEKÓW . A co się działo???????.
Zamiast łykać leki to sobie leki chowałam w ustach i niby popijałam .Pielęgniarka z pokoju a moja tabletka lądowała w torebce po cukrze i tak do operacji .Czułam się całkiem inaczej widziałam wszystko trochę inaczej
dało to dużo do myślenia .Po operacji jak już trochę doszłam do siebie moje tabletki zaczęły lądować w torebce
tam gdzie były pozostałe przez trzy miesiące uzbierałam 1/2 torebki tabletek .Nie powiem że się czułam super czasami naprawdę mnie bolało jak wszyscy diabli ,ale wpadłam na pomysł żeby zobaczyć które to tabletki są
przeciw bólowe .I pewnego dnia kiedy już nie wyrabiałam z bólu poprosiłam pielęgniarkę o coś przeciwbólowego .Ta wezwała lekarza a ten kazał podać to co zawsze skoro mnie tak naprawdę boli .No i w tym momencie wiedziałam które to są tabletki przeciw bólowe.Od tamtej pory jak mnie tak naprawdę bolało że nie wytrzymywałam z bólu brałam sobie z zapasów tabletkę i było po kłopocie .

Ale efekty tego że nie brałam leków były dla mnie dobre nie pojechałam na odwyk .
W dniu kiedy powiedziano mnie żebym pakowała swoje rzeczy bo jadę do sanatorium ,powiedziałam że nigdzie nie jadę mogę pojechać na wakacje do dziadka i babci na wieś .Wyszła mała awantura ponieważ pielęgniarka się zdenerwowała i wezwała lekarza żeby mnie wytłumaczył iż muszę jechać bo to ze względu na moje zdrowie.W tedy ja wyjęłam z torby torebkę pełną tabletek i wręczyłam ją lekarzowi mówiąc .

Ja Leków Nie Brałam i Nie Muszę Jechać do Tego Sanatorium Chce pojechać do Babci i Dziadka na Wioskę .

Mię Lekarz i Pielęgniarki Będę Pamiętać Do Kończ życia .

I tak się skończyły moje wyjazdy do "Sanatorium" na Odwyk.

A ja szczęśliwa pojechałam na całe wakacje do dziadków na Wieś. Byli to gospodarze których poznałam przebywając u Sióstr Zakonnych .Byłam już w tym wieku ze mogłam decydować o tym gdzie chcę jechać.
A ponieważ dałam już się poznać z tego ze moje zdanie to moje zdanie i lepiej nie negować moich decyzji .
Dostałam pozwolenie na wyjazd do gospodarzy których traktowałam jak Rodzinę.